Nieuwe ontwikkelingen

Daar ben ik weer met een nieuw verhaal!

Sinds het vorige verhaal is er alweer heel wat verandert. Om te beginnen de projecten. Een tijdje geleden vertelde Peter ons dat wij niet halverwege april maar al vanaf 1 april naar het weeshuis van het Leger des Heils zouden gaan. Dit heeft te maken met de schoolvakantie. De hele maand april zijn de kinderen vrij. Dit betekent dat zij de hele dag thuis zijn en niets te doen hebben. Voor ons dus meer tijd om leuke activiteiten te organiseren. We hadden al 1x gekeken bij dit project en kregen meteen al heel wat ideeen om te gaan doen met de kinderen.
Maar dan komt het afscheid nemen van APDK. Ik keek hier erg tegenop en wilde eigenlijk liever nog langer blijven. Voor mij voelt het alsof ik nu pas goed gewend ben en inzie hoe ik kan helpen. Ik heb hier met de begeleider van Doingoood over gesproken en zij vond het goed als ik beide projecten zou gaan combineren. Ik werk nu dus halve weken bij APDK en de andere helft bij Mombasa Childrens Home. Hier ben ik erg blij mee!
Er zijn een aantal dingen die ik de komende weken nog wil doen met de projecten. Ik wil proberen om met beide projecten een dag naar het strand te gaan. Dit blijkt een groot geregel te zijn, maar de kinderen vinden het geweldig. Daarnaast wil ik nog wat knutsel en muziek activiteiten organiseren. Bij APDK wil ik kijken of ik een vaste 'fruit' dag in kan lassen, aangezien de kinderen daar nooit fruit krijgen. Ik heb vorige week een keer verse juice gemaakt voor wt zieke kinderen en toen vroegen de andere kinderen er ook naar. Verder moet de speeltuin van Mombasa Childrens Home nodig gerenoveerd worden. Ik heb hier inmiddels een aannemer voor gesproken en hij heeft een factuur voor mij opgesteld. Ik moet nu beslissen wat ik wil gaan doen. Het is namelijk zo: De speelapparaten werken niet meer, die moeten echt opgeknapt worden. Daarnaast zouden er nog wel wat meer speelapparaten bij mogen komen. Verder is de muur achter de speeltuin erg oud en zou het mooi zijn als die geverfd wordt. Echter is dit zo duur, dat als ik de muur laat maken, dan blijft er geen geld meer over voor alle andere activiteiten. Dus ik denk dat ik enkel de speelapparaten laat opknappen. Dan kan ik ook nog kijken voor wat extra apparaten en blijft er nog alsnog geld over voor leuke activiteiten. Anders heb ik bijna al het sponsorgeld in 1project gestopt, terwijl het Mombasa Childrens Home verder erg goed loopt. De kinderen krijgen hier dagelijks lekkere sapjes en koekjes en er komt bijna iedere dag wel iemand langs die hen cadeautjes brengt. Dit is zo anders vergeleken APDK!

Dat waren even kort de ontwikkelingen van de projecten. Dan mijn thuissituatie op dit moment. Peter is nu bijna 2 weken in Amerika voor werk en Nancy is tegelijkertijd met hem vertrokken naar Nairobi voor haar werk. Zij komen aanstaande zaterdag weer thuis. Alles was voor ons goed geregeld: Joshua ging naar oma, Prisca bleef bij ons voor het huishouden en Sheilah kwam bij ons om een beetje op ons te letten. Na een paar dagen kwam ook Meshack, het broertje van Peter op bezoek, hij is nu ook bij ons. Helaas voelde Prisca zich niet prettig in dit gezelschap en is zij na een paar dagen vertrokken. Sindsdien heb ik niets meer van haar gehoord. Het is nu een beetje meer plannen maar we redden ons gelukkig goed. Toen kwam het verdrietige nieuws over de opa van Anne. Hij was al een tijd ziek en is helaas afgelopen zaterdagochtend overleden. Anne had hier al veel over nagedacht en wist dus ook meteen dat zij naar huis zou gaan. Dat weekend zijn wij druk bezig geweest met alles te regelen en op zondagavond is zij richting Nederland vertrokken. Maandag belde zij mij dat ze veilig was aangekomen en dat haar familie erg blij was om haar te zien. Zelf ben ik er erg rustig onder en neem ik het haar niet kwalijk dat zij naar huis is gegaan. Ik weet mij inmiddels goed hier te redden, dus ik zal het ook wel in mijn eentje overleven. Vervolgens werd ik door een aantal bezorgde mensen gebeld. Mama Christien (Een super lieve vrouw, moeder van Nancy en Sheilah, waar ook andere vrijwilligers wonen) bood mij aan om ook bij haar te komen wonen. Ze had nog genoeg plek en dan zou zij lekker voor mij koken etc. etc. Ook Nancy wilde graag dat ik bij Mama Christien zou blijven, dan wist ze in ieder geval dat ik goed zat. Toch heb ik ervoor gekozen om 'thuis' te blijven. Ik voel me hier nu goed en het werkis makkelijker te bereiken. Echter zal ikop mijn vrije dagenwel veel bij Mama Christien verblijven zodat ik makkelijker met de vrijwilligers op stap kan. Het doet mij erg goed dat iedereen zo zorgzaam is. Dan is de echte zo ver weg, maar heb ik toch nog zoveel mama's om mij heen!

Verder wordt ik steeds meer Keniaans! De kinderen bij Mombasa Childrens Home hebben mij een eigen schriftje gegeven en nu krijg ik iedere dag 1 uur kiswahili! Ik kan inmiddels ook tellen in het kiswahili!! Tot 10 dan... Ook wordt ik steeds beter in het afdingen. Zo heb ik een tijdje geleden een doek gekocht. Die man wilde er eerst 1500 ksh voor en ik heb hem meegenomen voor 450 ksh! Moet je nagaan hoe erg ze je proberen af te zetten... Daarnaast zijn er al een aantal touts (conductuers van matatu's) die weten waar ik heen moet (is natuurlijk ook niet zo moeilijk 1 mzungu die in de vroege ochtend op een matatu wacht) en kan ik eindelijk duidelijk maken dat ik niet in iedere matatu of tuktuk wil stappen. Verder heb ik niet meer zo'n last van de hitte, maak ik me niet druk als ik loop te zweten, verlang ik na het eten naar warme chocolademelk, proef ik het zoete brood niet meer (tenzij het heeeel vroeg is), is mijn kleren wassen niet meer zo vermoeiend, zie ik al die vieze insecten niet meer, weet ik precies hoeveel ik waar moet betalen,leer ik steeds sneller namen onthouden en weet ik eindelijk welke matatu's ik nodig heb om ergens te komen.Toch zijn er nog zoveel dingen die ik niet weet, nog niet begrijp of nog niet kan en dat maakt iedere dag weer tot een grote uitdaging en geniet ik iedere dag van alles wat ik mee maak.

Tot snel!

Reacties

Reacties

Jolette

Mooi verhaal Arrie! Leuk om te lezen dat je het goed hebt! Wel minder leuk voor Anne zeg... Wat lijkt het alweer lang geleden dat we je op schiphol hebben dag gezwaaid, maar ook weer heel kort! De tijd voor jou vliegt zeker voorbij daar? Hele dikke kus!

Joost

Prachtig weer om te lezen wat je allemaal meemaakt en wat je allemaal leert. Geweldig. Je schrijft leuk trouwens! Dan hoor je dat eens van een "oude" schoolmeester!
Ik heb je lieve mailtje al beantwoord, maar hier toch ook nog maar even gemeld dat ik blij ben dat ik je gelukkig kan maken met mijn netbookje. Lekker compact en makkelijk mee te nemen in je handbagage. Veel plezier volgende week met je vader en je zus. Ik zal hem missen hoor volgende week op Holy Sound. Gelukkig is hij er nog wel op het concert.
Nou lieverd, heel veel plezier voor de toekomst. Ik kijk uit naar je volgende verhaal.
Groetjes Joost

Ingrid

Wat kan jij een geweldige verhalen schrijven. Het is net of ik over je schouder met je mee kijk en mee beleef.
Geniet!

Jur en Mar

He lieverd,
Wat een belevingen weer, eigenlijk wist ik het natuurlijk al, want we spreken elkaar geregeld, GELUKKIG!
Dan lijkt het alsof je gewoon in de Jaco bent, als de verbinding tenmiste goed is.
We zijn enorm trots op je dat je je daar zo goed red.
Je word nog is een wereldreiziger.
Maaruhh je moet het er niet te leuk gaan vinden en te vaak zulke lange tripjes maken hoor.
Helemaal nu ik thuis zit zou het zo leuk zijn om is samen te lunchen, shoppen voor je neefje en voor ons zelf natuurlijk.
Maar die tijd komt wel weer en dan gewoon samen met ons kleine mannetje.
Verwen ze daar nog maar even, want de mensen daar zijn enorm blij met je en hebben het veel harde nodig dan wij hier in ons rijke kikker landje.
Het is maar goed dat papa en Marloes komen volgende week, dan kan "opa" aan de gang in de speeltuin hahaha.
Je bent een KANJER!!!!

Dikke kus Mar en Jur

Marc en Petra

Hallo Arianne

Je hebt het er maar druk mee 2 kinderhuizen en dan bij allebei een paar dagen in de week maar is wel fijn als je het kan blijven combineren

ook is het leuk als je de speeltoestellen kan laten maken hebben de kinderen denk wel erg veel aan

Je hebt in ieder geval genoeg werk te doen en het is zeker al aftellen als je vader komt.
Hij had het er gister nog over tijdens generale ( gaat zaterdagavond niet te laat weg met naborrelen want het vliegtuig ging nogal vroeg zei hij )

nou de groetjes en tot een volgend bericht

Liefs Marc en Petra

Netty Homan

Hallo Arianne,ik ben blij te lezen dat je het goed maakt. Erg leuk je verhalen te lezen wat je er allemaal meemaakt. En nu maar aftellen tot je vader en zusje komen, toch wel erg leuk he?? Ik hoop dat jullie het erg fijn zullen hebben, geniet er van. dat heb je wel verdient met al je goede werk daar. Liefs Netty

sculdige anne

Hey lieverd! Ooow ik heb met tranen je blog gelezen! Dit is je eerste blog zonder mij!!! Zo zullen er( voor jou vooral) veel eerste keren alleen zijn... Ik wil je nog een hele mooi weekend toewensen en ik bel je vanavond!! Xx

arjensmit

hoi arianne ik heb net weer even je verhaal gelezen erg mooi
groetjes arjensmit

arjensmit

hoi arianne wanneer komen er weer foto.s ik ben benieuwt
groetjes arjen

Elody

Wat spannend dat je daar dan nu '' alleen '' bent!

Ik ben afgelopen week 9 dagen naar Gambia geweest, ik heb het idee dat je het wel een beetje kan vergelijken met Kenia. Zoveel armoede best heftig om te zien! Vond het wel '' leuk '' dat ik nu een beter beeld heb hoe het er bij jou uitziet en hoe het er daar aan toe gaat. En eigelijk nog meer respect heb voor wat je daar nu aan het doen bent!
Het liefst zou ik nu ook in het vliegtuig willen stappen en mij nuttig willen maken bij jou!

Heel veel succes nog, en tot je volgende verhaal!

Olga en Jan

Hallo Arianne, Eindelijk eens je verhalen gelezen.Geweldig wat een ervaring. We bewonderen erg wat je daar doet.Nu kan je even gaan genieten van een paar bekende gezichten.
Van het concert hebben we genoten.
Groeten aan jullie allemaal en veel sterkte.

saakje

Hoi Arianne.
Ik heb je verhalen gelezen en eindelijk krijg je nu het beloofde mailtje. Het is 1'Paasdag en vanochtend in de kerk hoorde ik dat Hans en je zusje bij je zijn. Wat een feest zeker?( Ik was een tijdje niet in de kerk door ziekte) Wens ze een goede terugreis. En voor jou sterkte bij het afscheid. En succes bij alles wat je daar doet! Petje af hoor!! Liefs en groet van Saakje.

Dinja

Lieve Arianne, pappa en Marloes weer thuis met een unieke ervaring en jij nog in Kenia. Je was er nog niet klaar zei pappa. Ik vind het heel goed van je, dat je ook bij APDK blijft. Daar kun je echt verschil maken. Soms zijn gewoonten zo ingeslepen dat er een nieuwe persoon nodig is om daarop te wijzen. Het zijn niet altijd alleen spullen die ontbreken, maar ook inzichten. Heb je al contact met Sammy gehad over de safari? Vind je dat de tijd snel gaat nu je zo bezig bent ? Nou lieverd, alle goeds en liefs van Dinja

Dinja

O ja, morgenavond gaan we naar Marloes en papa en mama om vast wat verhalen te horen. Annemiek gaat ook mee, in mei ga ik met mama een weekendje weg. Gezellig! Tot schrijfs, liefs Dinja

Papa

Hoi schatje, het is toch raar om nu zomaar weer thuis te zijn. Wat hebben we het leuk gehad he? En wat een tegen stellingen,daar ben jij natuurlijk al aan gewend, maar ik had en heb het er nog moeilijk mee. De stakkers bij APDK hebben maar geluk dat jij daar zo nu en dan wat met ze kan doen. Petje af voor je werk daar en blijf maar proberen om de situatie voor ze te verbeteren, want alleen dat autootje of beertje geven is het niet natuurlijk al zijn ze er op dat moment reuze blij mee. Het spijt me nog steeds dat we niet hebben kunnen verven bij het weeshuis maar het was toch echt de regen die tot twee keer toe die actie tegen hield. Net sms-te je me dat het nu wel is gedaan dus wel snel een foto op je blog om te zien hoe het is geworden. Gelukkig doe jij en hebben Marloes en ik met jou ook leuke dingen gedaan. Het was wel vroeg opstaan voor de safari maar zeker de moeite waard. Verder twee keer een strand uitstapje was ook fijn. De terug reis ging heel voorspoedig, geen vertragingen en alles op tijd gevonden, om bij het volgende toestel te zijn. Nu wel heel erge diaree maar ik ben al lang blij dat ik het nu heb en niet in Kenia. Zo schatje ik wens je heel veel succes verder met je ideeën en de uitvoeringen daar van. Kijk uit met de matatu's al moet je je daar eigenlijk maar aan over geven dat het goed gaat, ze rijden als gekken.(ik vond het wel leuk hoor om met ze mee te gaan) Zo nu stop ik er maar eens mee, doe de groetjes aan Peter Nancy Sheilah Meshack en de kleine Elisah. en Spaghetti een knuffel.
Liefs en een dikke hug/kus van paps

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Doingoood