APDK
Hallo allemaal!!
Iedere keer dat ik op internet kom word ik zo vrolijk! Al die lieve, grappige, motiverende berichtjes van iedereen. Ik word daar echt heel blij van! Zo lijkt het een beetje alsof we met z'n allen hier in Afrika zijn!
Anne en ik zijn nu al een tijdje bij APDK en ik wilde jullie graag vertellen hoe het daar is. APDK is best een groot centrum voor kinderen met klompvoetjes, O-benen, X-benen, vergroeiingen, waterhoofden, maar ook voor kinderen met een psychische handicap, die dan ook vaak een lichamelijke handicap hebben. De kinderen komen naar APDK om geholpen te worden aan hun lichamelijke handicap. Dit betekent dat kinderen hier soms maanden en zelfs jaren zitten. Veel van deze kinderen komen uit dorpen ver van Mombasa vandaan, waardoor zij hun familie weinig zien.
De kinderen hebben doordeweeks een vast programma. Zij beginnen de dag met fysiotherapie. Dit is een groepssessie, dus alle kinderen in een ruimte. Hier liggen grote matrassen op de grond, waar de kinderen strek oefeningen op doen. Vaak worden deze oefeningen geleid door 1 van de oudere kinderen. Die roept dan in het Swahili wat ze moeten doen. Er zijn een heleboel fysiotherapeuten aanwezig. Zij zijn dan bezig met de kinderen die in van die loopbeugels moeten of door zo'n loop rek moeten lopen. Wat erg bijzonder is om te zien, is dat de kinderen hier elkaar allemaal helpen. De oudste kinderen helpen met masseren, maar zelfs de kleinste kinderen helpen met bijvoorbeeld de rolstoelen te duwen. Dan zie je alleen maar een rollende rolstoel, aangezien dat kindje nog zo klein is dat hij er niet over heen kan kijken.
Vervolgens krijgen de kinderen thee en brood en gaan zij naar school. Dit is gewoon een lokaal op het terrein. Dan is het alweer tijd voor het middageten (rijst met een prakkie) en gaan de kinderen een uurtje op bed. Daarna krijgen ze nog een keer fysiotherapie en moeten zij weer naar school. Anne en ik gaan dan vaak even naar de jongeren toe die niet uit bed kunnen komen. De jongens leren mij nu fanatiek Swahili en hebben ontzettend veel vragen over van alles en nog wat. De meiden vinden het leuk om een potje memory te spelen of gewoon samen tv te kijken.
Wat ons erg is opgevallen is dat de hygiene erg slecht is bij APDK. Kinderen krijgen 's ochtends een schoon uniform aan. Maar sommige kinderen zijn incontinent of nog niet zindelijk. Deze kinderen krijgen geen luier of iets dergelijks. Dus in de ochtend plassen of poepen (!) zij vaak al in hun broek. Broek vies, shirt vies, maar ook de grond. Wat ons erg verbaasde was dat niemand van het personeel hier zich druk om maakt. De kinderen die niet kunnen lopen kruipen er lekker doorheen (en zitten dan vervolgens weer aan ons) en de kinderen met de vieze kleding gaan gewoon vrolijk verder. Anne heeft een keer zo'n kind naar de zusters gebracht en die keken haar aan van: ' hoezo verschonen?? ' . Dit betekent dus dat deze kinderen de hele dag in deze vieze kleren blijven lopen, daar nog een paar keer in plassen en poepen en vervolgens zo hun bed in gaan. Bedenk dan even hoe die bedden ruiken...
Verder hebben heel veel kinderen een rot gebit. Tanden zijn zwart, afgebroken of complete gaten. Bij sommige kinderen zitten de vliegen zelfs op de tanden! Tanden poetsen doen zij niet.
Ook de fysiotherapie is niet geheel hygienisch. Verband wordt bijvoorbeeld iedere keer weer opnieuw gebruikt. Dit ziet er vaak al wat smoezelig uit, maar als je even bedenkt dat het verband eerst om de benen van een incontinent kind zonder luier zat, dan wil je dat echt niet meer bij een ander kind om doen.
Zo zijn er een heleboel punten waar wij echt heel erg van zijn geschrokken. Wij hebben dit ook besproken met Kate, de mevrouw die ons begeleidt. Zij deelde onze mening en vertelde dat zij vaak hier mee bezig is geweest. Ik vroeg haar of er geld nodig is voor bijvoorbeeld tandenborstels of nieuwe uniformen. Toen moest zij lachen. Ze vertelde dat zij een opslagplaats hebben, die vol staat met tandenborstels, tandpasta, uniformen, alles! Het probleem ligt bij het personeel. Blijkbaar maken de zusters zich niet zo druk, zij houden er niet echt toezicht op. Dus als een kind zijn tanden niet poetst, is er geen zuster die hem zegt dit wel te doen. Ik vond het erg verbazingwekkend dat het probleem bij het personeel ligt. De omgeving waar de kinderen zitten is prima, er is een mooie speeltuin (gedoneerd door Doingoood!!), er zijn genoeg spullen, maar helaas is er geen/weinig gemotiveerd personeel. Kate vroeg ons of wij dit ook bij het hoofd van APDK willen leggen. Zij vertelde dat zij dit al heel vaak heeft gedaan, maar dat zij in haar eentje weinig heeft kunnen bereiken. Ze hebben zelfs tegen haar gezegd dat zij moet stoppen met haar hart te werken...
Anne en ik hebben besloten om alsnog met het hoofd van APDK te gaan praten en te vertellen wat onze bevindingen zijn, hopenlijk zal zij dan zien dat Kate niet de enige is met deze punten. Dat is helaas het enige wat wij op dit moment kunnen betekenen voor APDK. Verder proberen Anne en ik ons nu zoveel mogelijk op de oudere kinderen te richten. De jonge kinderen krijgen ontzettend veel aandacht, terwijl er jongeren zijn die hun bed niet uit kunnen en niets te doen hebben. Door het sponsorgeld van jullie hebben Anne en ik inmiddels een Bingo kunnen organiseren. We houden nu iedere week een Bingo met verschillende prijsjes. Wij hebben verschillende cadeaus gekocht, van kleine ringen tot aan groepsspellen zoals rummicup en mens erger je niet. De jongeren zijn ontzettend enthousiast over zo'n eenvoudig spel als Bingo en super blij met de cadeaus. Zelfs de jongens kozen voor armbandjes en ringen. In eerste instantie durfden zij de grote cadeaus (rummicup en groot mens erger je niet) niet te kiezen als zij Bingo hadden, zij konden niet geloven dat dat ook cadeaus waren. Het is zo mooi om te zien hoe blij de jongeren worden van zoiets eenvoudigs. Dankzij jullie allemaal!
Ik hoop dat ik jullie een beetje een indruk heb kunnen geven van APDK. Er is zoveel te vertellen en zoveel dat ik jullie wil laten zien, maar dan wordt het wel een erg lang verhaal. Ik ga ook proberen weer wat foto's erop te zetten!
Kwa heri!
Reacties
Reacties
Dat is weer een geweldig verhaal Arrie! Wat maken jullie veel mee. En wat een prachtige foto's. Die geven een prima indruk van de verschillende sferen waar jullie in vertoeven. Vooral de foto's van de bingo spreken aan. En wat dan te denken van dat mannetje dat maar blijft lachen ondanks zijn handicap. Gedurfd ook om de verantwoordelijke mensen aan te spreken op de misstanden. Dat getuigt van moed! Chapeau hoor. Veel plezier (en sterkte!?!) voor de toekomst!
Kus van Joost
Hoi Arrie, wat een mooi verhaal weer, helemaal met de foto's erbij! Zo krijgen wij een goed beeld van hoe het daar is. Het is toch niet te geloven dat de spullen daar ruim op voorraad zijn, maar gewoon niet gebruikt worden? Het zal niet meevallen om daar verandering in te brengen, maar dapper dat jullie dat toch proberen. Nog veel plezier daar.
Liefs, Ineke
Hoi Arianne, wat heb je weer veel meegemaakt en wat goed heb je het weer opgeschreven, zo genieten we allemaal met je mee.
Wij maar zeuren als we bv een dik been hebben of zo,
kunnen we toch veel van leren, het is bij jouw wel even anders.
Ik hoop dat je het personeel een beejte kunt motiveren.
Sterkte met alles en vooral blijven genieten.
Groetjes Diane en de rest
Hé Nicht! Mooi verhaal weer. hartstikke goed wat jullie daar doen. Genoeg ruimte voor verbetering lijkt me... Hopelijk kunnen jullie een beetje een verschil maken. (Nog wel even een foto van de Driekleurige Glansspreeuw maken hè? Grauwe Buulbuul mag ook. haha!)Take care! Erwin.
Hoi meisje van me, wat heb je er weer een "mooi" verhaal van gemaakt. Begrijp me goed met dat mooi, ik bedoel daarmee dat alles wat je daar mee maakt zo goed verwoord wordt door je. We hebben natuurlijk al veel via de telefoon gehoord maar als ik je verhaal zo lees en dan de foto's met bijschrift dan voel ik toch enige emotie opkomen. Ik ben trots op je en zo te zien nog velen met mij.Hou je haaks,doe je ding en tot over 3 weken. (ik kan haast niet meer wachten) Dikke kus papa
Hallo Arianne
Lijkt me heel mooi en dankbaar werk wat je allemaal voor die kinderen doet
en net zo als met de bingo dat zulke kleine dingen die kinderen zo blij en gelukkig maakt.
en dan dat jongetje dat de hele tijd gaat lachen
maar aan de andere kant is het ook wel schrijnend dat ze evengoed de spullen wel hebben maar er niks mee doen
heel veel sterkte met dit allemaal we zien uit naar je volgende bericht
Liefs Marc en Petra
lieve arianne,Wat een ontroerend verhaal en wat een hartverscheurende situatie,vooral dat verhaal over de hygiene die er niet is,wat vreselijk voor die arme kindertjes om zo in de derrie te zitten en gewoon een hele dag en wat dapper van jullie dat je dat aankaart.Ga vooral zo door,misschien kan je dan iets aan die wantoestanden veranderen.Ik heb zeer veel respect voor jou en geniet van al je verhalen en de mooie en voor zichzelf sprekende foto's.dikke kus Hannie
He kanjer,
Wat een verhaal weer,
Wat zielig voor al die schattige kindjes.
Knuffels ze dan maar extra ondanks dat ze eingelijk niet echt schoon zijn. Uhhh helemaal niet schoon zijn.
Dat snap je toch niet he dat ze dat zo doen.
Ze zien er allemaal zo lief uit, het liefst neem je ze allemaal mee en gaan we ze heerlijk verzorgen hier in onze rijke kikker landje.
Hoop dat het gesprek nog een beetje iets gaat opleveren.
Succes met je eiland tour het weekend.
We bellen gauw weer.
Groetjes ook van Ana en Martin.
Dikke kus Jur en Mar
Hallo Arrianne, wat een prachtig verhaal heb je geschreven, wij hebben er van genoten, en ook van de foto's natuurlijk, je leeft wel in een andere wereld op dit moment, dat wordt wennen als je terug bent in Holland.Je doet een schat aan ervaring op, waar je later met plezier op terug kijkt, wij zijn trots op je.gr. van Ab en Carla Gerritsen.
Hi Arrie, wat een mooi verhaal en leuk om foto's te zien! Wat zien die kinderen er schattig en lief uit. Wat een ervaring die je op doet en zo trots dat je dat doet. Niet te geloven dat mensen geen tanden poetsen en de hygiene zo slecht is. Zou een hele mooie stap zijn als jullie daar wat aan kunnen doen toch! Ga zo door en geniet van alle dingen die je mee maakt! Liefs shir
Arrieee!
Wat een verhaal zeg! je denkt altijd dat je wel zo'n beetje weet hoe het er in zulke landen aan toe gaat, maar het is toch altijd erger! Snap niet dat die zuster er dan niks aan doen! Hoop echt voor jullie dat jullie het voor elkaar krijgen! Sowieso dat jullie daar zijn is al een stap in de goede richting! Succes verder & tot je volgende verhaal :D! Xje
heej lieve Arriej!!
ben wel een beetje geschrokken van je verhaal.
zie je nog zo bij me zitten en vertellen dat je met je donatie geld nieuwe uniforms wilden kopen en wat blijkt..ze hebben het al! Echt ongelooflijk dat het die zusters eigenlijk niet boeit hoe die arme kindjes erbij liggen.
Je vader heeft wel gelijk;) je kan wat je daar mee maakt echt goed verwoorden. het is net alsof we over je schouder aan het mee kijken zijn:)
Geniet van je eiland tour!!
Bel je snel weer
xxxxxxxx (ook van nico)
Hi Arri, prachtige foto's. Zo krijgt je verhaal nog meer beeld. We vonden het heel leuk om je te spreken via de skype......de wereld is dan toch heel klein he. Zet m op...je doet t supergoed volgens mij! xxC
hoi arianne wat een mooi reis verhaal heb je gemaakt en wat een mooie foto.s ik zat net je verhaal te lezen
groetjes arjensmit
dag arianne, met interesse je verhaal gelezen. Ben er door geraakt. Respect voor je inzet! Ga zo door. sterkte en groeten.
Hoi Arianne,
Mooie foto,s en wat weer een verhaal. Wij zeuren hier in
Nederland om veel dingen maar als we je verhalen lezen dan
is hier alles veel beter geregeld. We vinden je een kanjer dat
je daar bent en hulp bied voorzover je dat kunt.
Nog een hele goede en zinvolle tijd gewenst in Kenia.
En de hartelijke groeten vanuit De Rijp
Als je jouw verhaal leest, besef je weer hoe goed wij het hebben. Jullie doen een fantastisch stuk levenservaring op. We hopen dat jullie wat invloed uit kunnen oefenen op de leiding en het personeel, zodat de omstandigheden voor die kinderen wat verbeteren.
Hartelijke groeten en veel sterkte. Henny en Leo.
Lieve Arianne,
We hebben veel bewondering voor wat je daar doet. Hou blijmoedig vol, dan kom je straks weer voldaan thuis.Veel zegen op je werk aldaar en gelijk ook veel sterkte. Alvast een behouden thuiskomst toegewenst. Piet en Evelien
Arianne, wat een geweldige verhalen.. ik vind dat jullie echt goed bezig zijn! Als er zoveel chaos is zijn alle goede werken heel welkom, ook al weet je waarschijnlijk zelf niet waar je moet beginnen.. probeer gewoon te genieten van alle blijde gezichten! En natuurlijk van alle ervaringen die je mee krijgt, wat je altijd ook weer in de toekomst zult kunnen gebruiken.. Ik had wel even wat in te halen met lezen, maar heb erg genoten van je verhalen tot nu toe.. ik moet zo naar ouderbegeleiding, dus de rest moet ik binnekort ff lezen! Je bent een topper!! XX Dorise
hallo arieanne ik zat net weer even je verhaal te lezen groetjes arjensmit
hallo arianne ik heb net weer even je verhaal gelezen en ik wens je goede paasdagen
groetjes arjen
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}
