Mzungu! Mzungu!

Lieve allemaal!

Daar ben ik weer!! Het is nog geen eens zo heel lang geleden dat ik wat op mijn site heb gezet, maar voor mijn gevoel lijkt het alweer een eeuwigheid! En wat ben ik blij met alle reacties van jullie!!! Het doet mij zo goed om te weten dat er mensen zijn die met ons meeleven. Dit geeft mij erg veel kracht om door te zetten en mij nog meer in te zetten voor de mensen hier! Dank jullie allemaal wel!!!

Er gebeurt hier zo ontzettend veel, dat ik geen eens weet wat ik jullie moet vertellen. Ik wilde vandaag graag wat foto’s op de site zetten, maar het huis was op slot, dus ik kon de spullen niet pakken. Daarom begin ik vandaag eerst maar eens met het beeld wat mensen hier van blanken hebben.

Anne en ik waren vandaag in een winkel om wat drinken te kopen. Toen kwam er een vrouw binnen met haar kindje. Zij kwamen vanuit een dorp ver weg en het kind was dus nog nooit in de stad geweest. Zo had hij dus ook nog nooit een mzungu gezien. Hij zag ons en begon te gillen en achter zijn moeder verstoppen. Anne en ik hadden het eerst niet echt door maar hij keek ons doodsbang aan! Toen ik hem gedag zei om hem wat gerust te stellen moest hij nog harder huilen! Vervolgens waren zij klaar en moesten zij langs ons de winkel uit. Anne en ik drukten ons al helemaal tegen de muur aan om ruimte te maken. Het jongentje hield zijn moeder vast en zodra hij ons voorbij was sprintte hij de winkel uit! Dit was erg grappig om te zien!!

Maar er zijn ook kinderen op de straat en bij APDK die ons juist steeds gedag zeggen. “Mzungu! Mzungu! How are you? Bye bye!” Dit is altijd erg vrolijk en vriendelijk. Maar er zijn ook genoeg mensen en zelfs kinderen die heel aardig gedag zeggen en vervolgens hun hand op houden. Zo vragen de kinderen bij APDK iedere keer om een “balloon”. Ook hebben wij een man ontmoet die vertelde adhd te hebben. Hele verhalen vertelde hij ons en hoe aardig hij ons wel niet vond, om vervolgens een zielig verhaal te vertellen dat hij nieuwe medicatie nodig had omdat hij weer zo druk werd. Met maar een paar euro konden wij hem helpen en dan zou hij het later terug komen brengen. Anne en ik hebben dit geweigerd en de man ging weg. Ik keek waar hij heen ging en zag hem door het hek kruipen, het terrein op voor mensen met een geestelijke stoornis. Waarschijnlijk was hij gewoon even ontsnapt en probeerde hij wat geld te regelen. Vanmiddag kwamen wij hem weer tegen en vertelde hij ons precies hetzelfde verhaal. Dit keer konden wij zijn ketting wel van hem kopen.

Op het strand is het ook een apart verhaal! De eerste keer op het strand, was op een doordeweekse dag. Er zijn dan bijna geen Keniaanse mensen, maar degene die er zijn maken gewoon gezellig een praatje. Nu zijn we er ook een keer in het weekend geweest en dan is het toch wel heel anders! We waren met de andere vrijwilligers en nog wat familie van Nancy. Ongeveer 10 blanken in ieder geval. Wij gingen dus de zee in om even af te koelen. Toen wij later om ons heen keken zagen wij dat we helemaal omsingeld waren door Kenianen. Die zaten gewoon ongegeneerd naar ons te kijken. Sommigen kwamen naar ons toe om gezellig te praten, maar de rest hoefde alleen maar te kijken. Dan voel je je toch wel een beetje gek hoor...

In de matatu’s gaat het steeds een stuk beter. We geven sowieso vaak gepast geld. Maar soms willen ze ons ook nog wel eens te weinig wisselgeld geven. Als je dan wat swahili er door heen gooit lukt het aardig. Het is ook grappig om te zien hoe verbaasd zij zijn als een mzungu swahili praat! En op aanraden van Annemieke gebruiken wij ook niet het woord shilling, maar bob, dan kijken ze helemaal hun ogen uit en krijgen wij geen toeristenprijzen meer.

Verder zijn de mensen vooral erg nieuwsgierig naar hoe het in Nederland is. Zij vragen eerst waar wij vandaan komen en dan hoe het er is. Ze willen van alles weten: over het weer, over de politiek, over het eten, over het vervoer, van alles! Het is erg leuk om dit met de mensen te bespreken omdat zij vaak erg verbaast zijn. Toch is het ook moeilijk om te vertellen hoe goed wij het in Nederland hebben. De mensen hier kunnen zich daar niets bij voorstellen en vinden ons dan inderdaad erg rijk.

Het zal wel weer wennen zijn als we weer in Nederland zijn, dan zijn we als blanken lang niet meer zo interessant!

Nou lieve mensen, volgende bericht zien jullie wel weer verschijnen en ik hoop heel snel wat foto’s op de site te kunnen zetten. Dan kunnen jullie ook een beetje zien hoe bijzonder het hier is!

Reacties

Reacties

Dinja

Hoi Arianne, bijzonder he om dit allemaal mee te maken. Ik zie alles voor me wat je schrijft. veel liefs hoor, Dinja

Ineke

Hoi Arri,

Leuk hoor, om alles met je mee te beleven!
Je maakt zo nog eens wat mee, hè.
We kijken al weer uit naar je volgende verhaal.

Liefs, Ineke

Marc en Petra

Ja dat zijn inderdaad bijzondere ervaringen en wij als westerlingen vinden het raar dat die mensen daat nog nooit een blanke hebben gezien maar ja dat wereldje van hun is zoveel kleiner dan dat van ons

leuk om je verhalen te lezen
nu wachten op de foto's

groeten Marc en Petra ( HS ik sta naast je vader )

Diane

Hoi Arianne, geweldig om op deze manier je ervaringen te volgen, die vergeet je je leven lang niet weer. Ik kijk nu al uit naar je volgende verhaal,
Veel succes. Groeten uit Heerde

Mirjam, Edwin en Samuel

Hee arianne,
Tsjonge, wat voel je je dan bekeken zeg! Zouden donkere mensen hier dat nou ook hebben? Lijkt me echt lastig om zo te moeten leven! Wat doe je eigenlijk zoal op een dag? Ben je nu vooral aan het rondkijken of werk je al met de kinderen?
Groetjes Mirjam!

Ronald

Hey arri,

wat een leuke verhalen om te lezen over wat je allemaal meemaakt, zo te lezen maak je een hoop dingen mee.
ik kijk uit naar je volgende verhaal

liefs ronald

Harry, Belinda en de rest

Tjonge jonge raar idee hoor dat je daar zo'n bezienswaardigheid bent.
Ik ben heel benieuwd naar de komende FOTO'S.

groetjes van ons allen

Elody

Ben benieuwd naar de foto's :D!

cindy gordon

hahaha, wat leuk zeg om op deze manier met je mee te reizen. Geniet maar lekker van alle aandacht, Mzungu! We missen je wel hoor!

groeten van cindy

Shirley

Hi Arri,,
Leuk om je verhaal te lezen.
Eigenlijk wel een gek idee dat iemand nog nooit een blanken heeft gezien, maar zo merk je echt dat het daar heel anders is.
Ben benieuwd naar de foto's!
Liefs Shir

Corrie en Dik

Hoi Arianne,

Je bent nog maar kort in Kenia maar als wij de verhalen lezen heb je al heel veel meegemaakt. Je schrijft het allemaal zo dat je het gevoel hebt er dicht bij te staan. Zijn erg benieuwd naar jouw foto`s
Liefs Corrie en Dik

Malenka

Lieve Arri,
HET IS ZO STIL ZONDER JOU, HAHA!
We missen je maar wat is een paar maanden op een heel leven, toch? Geniet van de bijzondere dingen.
XXX Paul en Malenka

Netty Homan

Lieve Arianne, geweldig om te lezen wat je er allemaal meemaakt hoor!! Je kan het allemaal zo leuk verwoorden, dat je er bijna zelf zit. Ik wens je nog een fijne tijd, geniet er van.
Liefs Netty en Jos.

Elly,Marieke en Wim

Hoi Arianne,
Fijn weer even een berichtje van je te krijgen en zodoende op de hoogte te blijven van wat je allemaal meemaakt
We kijken uit naar de eerste foto,s
We hebben het elke dag wel even over je.
Vanuit De Rijp de hartelijke groeten.

Charlotte

Hey Arretje, wat een verhalen zeg!! Wel erg leuk om te lezen! Moeten we je vader en zusje nog ballonnen mee geven??
Heb je de mensen daar verteld over de koeien, de fietsen en de molens?
Ik ben benieuwd naar je foto's.

liefs, Charlotte

Marjolein en Jurrie

Hoi kanjer,

Wat leuk om je foto's nu ook te zien.
Peter, Nancy en Joshua zien er wel heel lief uit.
Leuk hoor.
Wat een andere wereld he tussen al die donkere, arme mensen die jullie evengoed alles willen geven.
We wachten in spanning al je andere verhalen en foto's af.

Dikke kus Jur en Mar,
P.s we komen net bij de verloskundige vandaan, je kleine neefje maakt het goed. Groeit goed en was lekker druk. Hij pest z'n moeder nu al door de hele tijd met z'n voetjes naar beneden te trappen ( op de blaas ) XXXXXX

Melanie

Heej lieve Arriej
Ik vond je verhalen al een duidelijk beeld geven, maar je foto's maken het verhaal wel compleet.
Het is daar wel erg verschillend he..maar ik snao wel goed waarom je het strand zo mooi vind:D

Kan nu al niet wachten op je volgende verhaal en foto's!

Dikke kuss Mell
bel je vd week weer goed;)

Michelle & Jolette

Arrie! We missen je! Maar wat een indrukken daar! Iedere x weer als we mail van je krijgen zijn we erg happy en vinden het erg leuk om een beetje te lezen hoe het daar allemaal is! Ben je blij met je keus dat je daar voor zo'n lange tijd naar toe bent gegaan?;) We denken aan je en wachten op je nieuwe verhaal en foto's!! Leuk leuk leuk :) Hele dikke knuffel en kus J&M

Michelle & Jolette

ArrieKnarrie! We missen je! Kom je morgen even op en neer voor een bordje pesto-pasta? Zien we elkaar weer eens =D hihi XXXXXXXXXXX

Joke Duthler

Wow Arianne, wat een ongelooflijk avontuur. Had je niet meteen het gevoel dat je een heel andere wereld ingestapt bent en dat Nederland nu heel, heel ver weg is, en het heel lang geleden lijkt dat je nog thuis was? De hitte lijkt me ook niet makkelijk, en er komt wel heel veel op je af. Heel veel sterkte en succes daar!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Doingoood